Op een mooie nazomerse avond zat ik tegenover dit bruidspaar voor het kennismakingsgesprek. Vrijwel meteen werd me duidelijk dat dit een ander soort bruiloft zou gaan worden dan dat ik gewend was.
Zowel qua dagverloop als de muziek was het een beetje uit mijn comfort zone. Maar dat is eigenlijk ook meteen wel een uitdaging. En daar houd ik van.
Er zouden twee ceremonie's zijn (een ceremoniele en een kerkijlijke huwelijksvoltrekking) en een bezoek aan het kerkhof. Op het eerst oog lijkt dat een beetje apart op een dag vol liefde, maar nadat ik een tijdje met ze sprak zag ik er het mooie wel van in. De moeder van de bruidegom was erg belangrijk, ook de muziek was hierop afgestemd. Een liedje dat de moeder van de bruidegom altijd voor hem zong stond centraal tijdens de ceremonie.
Onderweg naar de locatie waar de eerste ceremonie vroeg zou plaatsvinden was ik nog steeds niet helemaal fit, maar de pijnstilling deed zijn ding en de adrenaline nam het over. Tijdens het vastleggen vertrouwde de bruid mij toe dat het belangrijke liedje door haar opnieuw was ingezongen en ze daarmee haar aanstaande man ging verrassen. Ik vind dat soort dingen altijd extra bijzonder en wist ook dat de reactie van de bruidegom nu nóg belangrijker was dan normaal. Ik nam daarom extra de tijd om de perfecte cameraopstellingen te vinden. Dat lukte, ondanks dat ik alleen was.
De eerste ceremonie was mooi en emotioneel, maar veel tijd om er van bij te komen was er niet, want aansluitend zou het gezelschap zich naar de kerk in Moergestel begeven om daar de tweede huwelijksvoltrekking te aanschouwen. Ik had vooraf afgesproken of het de bedoeling was om ook deze ceremonie volledig vast te leggen, maar daarbij wel aangegeven dat een kerkijkelijk huwelijk vanwege de lengte wel een uitdaging zou gaan zijn. We besloten dat deze redelijk standaard vastgelegd zou worden vanuit verschillende vaste standpunten. Maar ik kon het niet laten om ook hier wat dichter op de emotie te zitten met de dynamische camera. Daardoor ontstond wel direct de volgende uitdaging, omdat ik zo langzamerhand door mijn (vele) accu's heen raakte. Ondanks dat ik deze zelfs in de kerk in de laders had zitten. Dat er vervolgens direct na de kerk, terug op locatie, 6 speeches volgden, maakte dat nóg uitdagender. Maar het lukte en tijdens de borrel was er wat rust om alles weer op order te krijgen.
Tijdens het feest was er na de openingsdans nog een quiz, gehost door de bruidegom. Ook deze wilde ze graag volledig vast hebben liggen waarna nog een familie stukje werd opgevoerd. Ook dat legde ik volledig vast.
Zo'n dag resulteert dan uiteindelijk in een film van ruim anderhalf uur, waar vooral het bruidspaar echt heel blij mee is. Het blijft bij mij namelijk een belofte dat je de volledige dag opnieuw meemaakt, daar horen alle speeches, stukjes en geloftes natuurlijk bij.
Voor mij zat het er op, ik wist dat ik de komende tijd even nodig had om bij te komen van het draaien met griep, maar ik wist ook dat er een vrij weekend aankwam voordat de drukste periode uit dit trouwseizoen voor de deur zou staan.
