Noortje en Evert

Wesley van Heugten Wesley van Heugten

Wesley van Heugten

4 minute read

In januari 2022 sprak de bruid me aan toen ik mijn dochter kwam halen van een speelafspraakje bij haar thuis. Ze ging trouwen en wist dat ik videograaf was. Ik stuurde haar wat voorbeelden van mijn werk en we maakte een afspraak om nader kennis te maken.

Ik kende ze natuurlijk al van het schoolplein en de speelafspraakjes van onze dochters, maar ik merkte die avond dat dit weer echt een gezellig, gek stel was die goed bij mij passen. Een warm gezin, en plannen voor de grote dag om als videograaf je vingers bij af te likken.

Politie escorte, first look met de kinderen, entertainment tijdens de borrel, live band tijdens de ceremonie, een avond-opening met vuurwerk, rook en een spotlight, een saxofonist en DJ. En dan ook nog wat zaken waar de bruid nog niets van af wist die de bruidegom me toevertrouwde.

Ik wist dan ook meteen dat ik deze dag weer zou gaan vastleggen samen met, mijn inmiddels volledig ingewerkte ‘partner in crime’, mijn vrouw Kim. Er was gewoonweg teveel te beleven om dit in mijn eentje te doen.

Op 20 mei dit jaar was het dan eindelijk zo ver. In Oirschot aangekomen verwonderde ik me direct om de omgeving en setting waarin de bruid zich klaar maakte. Een prachtig appartement op de begane grond, aan het water. Met een grote raampartij die uitkeek op datzelfde water. Het idee was al snel ontstaan om, ook gezien het weer, de jurk uiteindelijk buiten aan te doen. De zon, de setting. Alles klopte om dit prachtig te kunnen vastleggen. De kinderen, waar ik altijd dol op ben omdat zij helemaal in hun eigen beleving de indrukken verwerken van deze dag, gedroegen zich voorbeeldig en lieten zich gretig vastleggen. Twee heerlijk guitige, knappe en fotogenieke meiden die zich eigenlijk de hele dag ook in het middelpunt voelden staan. Dit was ook duidelijk het doel van het bruidspaar en zeer geslaagd.

Een uitstapje naar de bruidegom thuis, om daar ook de voorbereidingen en het aankleden vast te leggen was zo gemaakt. We namen daar, gezien de planning, alle tijd voor. Ik wist dat ondertussen bij de bruid de plaatjes werden doorgeschoten door Kim, die ontzettend veel oog voor detail heeft, dus dat maakte me ontspannen.

Het enige stuk waar we die dag enigszins controle over hadden was de first look. Ik leg altijd alles puur vast zoals het is, ik houd niet van het in scene zetten van situaties. Maar voor de first look maken we vaak een uitzondering. Daar is meestal ook genoeg tijd voor en dan moet je dat ook gewoon doen. Je kan het er tenslotte maar 1x op zetten.

Na de lunch vertrokken we al heel vroeg naar de locatie, waar ik direct enorm van onder de indruk was. Het was in mijn eigen woonplaats maar eigenlijk een verborgen pareltje want ik had het nog nooit zo op deze manier gezien. Een prachtlocatie met genoeg ruimte voor foto- en videograaf om de beelden te pakken die nodig waren.

De aankomst was met een politie escorte over een lange weg met aan weerszijden bomen. Ik wist dat ik daar beeld van wilde hebben met de tweede camera, terwijl ik zelf de bocht naar de locatie toe op me nam met de Drone. Hele gave beelden waren het resultaat.

Tijdens de ceremonie was er ook een erewacht van een heel stel politiemensen die even hun werk hadden neergelegd, of speciaal hiervoor hun vrije dag hadden opgeofferd om toch in uniform te verschijnen. Dat ik er nauwelijks personen van kende, zie ik als een voordeel. Ben blijkbaar best een brave burger.

De ceremonie werd geleid door een babs van de gemeente, zij was tevens zelfstandig trouwambtenaar en dat was te merken. Een mooie, persoonlijke en vlotte ceremonie waarbij de geloften (die van de bruid zat onder het stof, blijft leuk) werden uitgesproken en uiteindelijk het ja-woord werd gegeven.

Vervolgens was het tijd voor de borrel, het taart-moment en een snelle fotoshoot. Tijdens die periode hoefde de gasten zich geen moment te vervelen want werkelijk alles was tot in de puntjes verzorgd. De kinderen konden buiten lekker spelen en zich binnen vermaken met een Photo Booth. Ik denk dat de jongste wel 100 foto’s heeft geprint. Je kon daar naar blijven kijken. Er was tevens vermaak in de vorm van een tafelgoochelaar, iets dat toch altijd letterlijk magisch blijft om te zien.

De benodigde suiker werd verzorgd door de kinderen die een eigen snoepkraam hadden waar zeker ook door de volwassenen gretig gebruik van werd gemaakt.

Het diner was werkelijk voortreffelijk. Weer een rustmoment voor de crew, waar ook gretig gebruik van werd gemaakt. De fotograaf (Meekithappen), waarmee de samenwerking overigens fantastisch was, nam de tijd om alvast wat te editten. Zij mocht op de feestavond alvast pronken met wat foto’s op een groot scherm.

De opening van de avond zou spetterend moeten worden en ook op die manier moeten worden vastgelegd. Ik had een script laten schrijven zodat ik in detail wist wat er precies stond te gebeuren en zodat ik daar mijn opstelling op kon afstemmen. Ondanks dat kwam ik ogen en handen te kort om overal op tijd bij te zijn. Een spotlight in combinatie met een rookmachine zorgde voor het gewenste silhouette effect, terwijl helemaal aan de andere kant van de zaal op precies het juiste moment van de muziek, het vuurwerk omhoog schoot. Geklap, hi-fives, proosten en dansen met de kinderen en ouders maakte de opening compleet.

Ter plekke besloot ik een half uurtje langer te blijven om nog meer van dit spektakel vast te leggen. Ik had daar zeker geen spijt van want zo had ik ook de saxofonist en de zangeres nog op de gevoelige plaat. Ik kon daardoor ook een perfect einde aan de film maken omdat er zichtbaar werd genoten door het bruidspaar midden op de dansvloer

De beentjes waren weer redelijk op na een hele mooie, lange dag. We zaten maar vijf minuutjes in de auto voordat ik ze voldaan neer kon leggen op de bank. Heerlijk die thuiswedstrijden!

Muziek bij de trouwfilm
Wesley van Heugten

Wesley van Heugten

2 minute read