Trouwfilm Anke en Joep
Nadat ik mijn vakantie geblokt had op de website was de maand juli snel vol. Maar bij het boeken eind februari bleek dat wij op maandag pas zouden vertrekken. Ik overlegde even met mijn vrouw en besloot op de 27e om het weekend daarvoor maar weer open te zetten op de website. Een dag later kreeg ik een aanvraag van Anke en Joep. Alsof het zo moest zijn.
Bij de kennismaking merkte ik al meteen wat voor een hardwerkende mensen, met passie voor hun bedrijf dit waren. De bruiloft zou volledig zelf, op eigen terrein georganiseerd worden. Dit was hun dagelijkse werk, al waren dat wel zakelijke bijeenkomsten. Maar het Wooijse Hof, de locatie, bood ruimte voor een prachtige dag waar elke deeltje op een andere plek zou kunnen plaatsvinden. Een enthousiast stel, waar ik ook volledig in mee ging natuurlijk. Ik zag het helemaal voor me.
Vrij snel kreeg ik dan ook het verlossende berichtje dat ze me graag wilde boeken. Dat zou een mooie afsluiter zijn voor het eerste deel van het seizoen, zo vlak voor mijn vakantie.
Op 15 juli kwam ik aan in Herpen, daar stond de ceremonieplek al bijna helemaal ingericht, hier was ontzettend hard gewerkt door heel veel mensen (wat ik later ook hoorde in de speech van de vader van de bruid). Niet in de laatste plaats door het bruidspaar zelf. De bruid was bezig met de laatste styling, de bruidegom liep rond te sjouwen met van alles en nog wat en zelfs binnen werd door henzelf de sweet table aangekleed en gevuld. Dit allemaal zonder stress, met een lach en vooral veel passie. Het was bijzonder om mee te maken hoe zij dit konden combineren. Het was een voorbode voor een hele relaxte dag die op rolletjes zou gaan lopen. En daar verdienen zijzelf (en familie) echt alle credits voor.
Waar we geen invloed op hadden, was het weer. Dat zat niet helemaal mee, maar zowel bij het klaarmaken als bij de first look en de fotoshoot hielden we het droog en hadden we zelfs het geluk dat we een zonnetje konden verwelkomen.
Voor mij was het de eerste keer dat de bruidegom eigenlijk nog gewoon rondliep tijdens de visagie van de bruid. Sterker nog, hij heeft nog even mee staan kijken. Dat zei eigenlijk alles over de grote drang naar ‘alles samen’ voor dit koppel. Wat ze wel voor elkaar verborgen hielden was de trouwkleding. Dat was het moment dat we ze echt even apart van elkaar hielden, om een first look de naam eer aan te doen.
Na een leuke fotoshoot was het tijd voor de ceremonie. Ik verbaasde me eigenlijk weer over hoe ontzettend mooi dit was ingericht. Het deed niets, maar dan ook helemaal niets, onder voor een toptrouwlocatie.
De regen won het van de zon maar gelukkig zat iedereen, inclusief het bruidspaar, droog tijdens de ceremonie zelf. De babs hield het kort, zodat het bruidspaar en de gasten snel over konden naar de achterkant (of voorkant?) van de locatie waar ze werden opgevangen met allerlei zoetigheid en een lekker drankje. Er werd gespeecht, gedanst, gelachen en genoten van eerst een live-band en daarna een DJ.
Toen ik samen met de fotograaf aan het begin van het feest even stond uit te puffen van de dag, zagen wij tegelijk de lucht. We moésten echt even het bruidspaar gaan halen. Dit was niet normaal zo mooi. Gelukkig vonden zij dit ook en maakte we nog even prachtige Golden Hour beelden.
Daarna kon het feest echt losbarsten en van wat ik heb gehoord is dat nog heel gezellig geworden. Ik was toen al thuis, klaar voor een welverdiende vakantie!
