Niet alleen voor Reontien en Stefan was 2 juli 2022 een spannende dag. Ook voor mij als videograaf. Waar ik normaal een hulp heb voor de tweede camera bij de twee momenten waar ik dat nodig vind, koos ik er nu voor om een tweede cameraman mee te nemen voor de hele dag. Of eigenlijk, cameravrouw. Of nog duidelijker, mijn vrouw.
Bij de kennismaking met het bruidspaar werd al snel duidelijk dat deze locatie, deze dag zich ging lenen voor twee camera’s de hele dag. Een gezellig stel, met duidelijke wensen maar ontzettend open naar mij toe. Zo heb ik ze wel (veel) vaker en ik was blij dat het ook bij dit koppel weer zo klikte.
Toen ik de locatie even goed bekeek, was ik ook al vrij zeker van het inschakelen van mijn Drone maatje. De prachtige omgeving kon en moest mooi vastgelegd worden om in de film te verwerken.
Eindelijk was het zo ver, 2 juli. Samen met mijn vrouw, even wennen, vertrok ik richting de locatie waar álles plaats zou vinden. Van klaarmaken tot aan het feest. Ik ben daar altijd wel fan van, omdat je dan heel veel tijd hebt en geen route’s hoeft te plannen of haastig van de ene naar de andere locatie moet verplaatsen.
Ik begon bij het klaarmaken van de bruid, terwijl ik mijn vrouw op pad stuurde om mooie plaatjes van de omgeving te maken. Het leverde mij (veel) extra werk op, maar ook ontzettend veel mooie beelden. Ik zat achteraf met verbazing achter mijn computer het ene naar het andere indrukwekkende beeld naar de tijdlijn te schuiven.
De bruid maakte zich klaar in een ruimte waar het licht prachtig naar binnen kwam en uit alle hoeken een ander licht werpte op wat zich afspeelde voor mijn lens. In de ruimte daartegenover maakte de bruidegom zich klaar. Minder verlicht maar wel lekker ruimt, waardoor zowel ik als de fotograaf de mooiste plaatjes konden schieten.
Het mooie van de tweede cameravrouw was dat zij ondertussen bij de bruid kon blijven en daar vrolijk door ging met het ene na het andere mooie shot. Ik beloof dat dit de laatste keer is dat ik daar iets over zeg in dit blog
Klaar voor de first look. In een prachtige setting zagen bruidegom Stefan en de kinderen, hun toekomstig vrouw en moeder voor het eerst in de mooie jurk. De ‘wauw’ op het gezicht en liplezend te zien bij de bruidegom was prachtig.
Tijdens de fotoshoot ving ik mijn drone maatje op, die al lekker bezig was met omgevingsshots, en mijn vrouw vertrok met het bruidspaar voor een mooi rondje om het kasteel. Elk plaatje was anders, zoveel mooie plekken.
Uiteindelijk ontmoetten we elkaar weer bij de dijk, waar de twee camera’s en de drone samen kwamen om als een soort climax de allerbeste shots te maken van dit deel van de dag.
Na een heerlijke lunch, maakte iedereen zich klaar voor de ceremonie. Een ontzettend goede BABS maakte het geheel niet te lang, zei precies de juiste dingen en na een prachtig moment waarbij ballonnen werden opgelaten voor de moeder van Stefan, die helaas is overleden, volgde het jawoord.
Tijd voor het minder serieuze, maar o zo leuke deel van de dag. De pre-party, het eten en het feest.
Gezien de ‘afkomst’ van de bruid was het een soort provinciestrijd waarbij NORMAAL het opnam tegen bijvoorbeeld Guus Meeuwis, maar allemaal gemoedelijk en met de grootste lol. Naarmate de drank meer vloeide kon het woord pre- bijna van de party af en was ik bang dat er niets meer over zou zijn om dit te toppen op het feest zelf. Wat zat ik fout.
Zelfs in de stem van de DJ’s bespeurde ik wat verbazing toen het werkelijk vanaf minuut 1 al helemaal los ging. Wij waren na de openingsdans nog een half uurtje aanwezig. Hebben zoveel beelden nog kunnen schieten dat het in de eindfilm bijna lijkt alsof we er de hele avond nog bij waren.
Voldaan onderweg naar huis, ik zat al bijna in de auto, riep de tweede cameravrouw me terug. Ze zag wat, op de dijk. En daar, op dat puntje waar we eigenlijk alles konden overzien, maakte ze haar laatste, en mogelijk beste shot van de dag. Wat zeg ik… van dit jaar. Misschien zelfs wel het beste eindshot ooit.
