In november 2022 reed ik Liessel binnen voor het kennismakingsgesprek met dit mooie koppel. Ik had hen even daarvoor ontmoet op de trouwbeurs waar ik die avond nog een mailtje kreeg hoe enthousiast zij waren over mijn werk. We hadden al een kort en gezellig gesprek op de beurs gehad en dit zouden we deze avond even dunnetjes overdoen.
De details werden me duidelijk en de klik was er nog steeds. Het feit dat de bruiloft op de verjaardag van mijn vrouw zou zijn, was geen kink in de kabel. Dat kwam goed. En met een aantal dagen bedenktijd kwam daar de gehoopte JA vanuit het aanstaande bruidspaar.
Op 11 augustus begon ik in Liessel, waar de bruid zich zou gaan klaarmaken in hun eigen huis. De bruidegom zat letterlijk een deur verder waardoor het makkelijk was voor mij en de fotograaf om ook zijn voorbereidingen vast te leggen. Gezonde spanning op de jonge koppies maakte dat beeldtechnisch echt weer een feestje. Snel werd ik weer opgenomen door de al aanwezige gasten waardoor ik hen ook weer makkelijker (en letterlijk) kon opnemen. Dat probeer ik altijd direct, een connectie te maken met diegene die veel op film gaan komen. Daardoor wennen zij snel en krijg ik weinig achterhoofden of fronsen door mijn lens.
Nadat bij zowel bruid als bruidegom alles ready was, konden we over naar de o zo belangrijke First Look. Een moment waar voor het eerst altijd wat druk op staat. Maar ook deze kon ik weer mooi vastleggen omdat we hier van te voren goed over hadden nagedacht. Het blijft altijd een heel mooi en intiem moment.
We vertrokken richting de locatie voor de fotoshoot. Dat bleek nog best wel een stukkie lopen, wat met dertig graden en camerabepakking best even afzien was. Maar de bruid (die het toch best zwaar zou moeten hebben) stapte gestaag door en gaf geen kik. Dus deed ik dat ook maar niet. Vanaf het moment dat ik zag waar we uiteindelijk gingen uitkomen kon het me ook helemaal niets meer schelen. Wat was het alles waard. Een prachtig water, paarse heide, los zand, gras. Het was alles in één. De drone deed zijn werk en ik maakte de kenmerkende close-up shots van de vele kusjes, knuffels, handjes en loopjes.
Wat eerder dan het einde van de fotoshoot vertrok ik voor de wandeling terug om bij Innesto Asten de boel op te gaan bouwen en een broodnodige lunch te nuttigen. Ik was daar al eens als gast aanwezig geweest dus het was mooi om die beleving eens te vergelijken met die als crew. Bij aankomst maakte ik kennis met een heerlijke duo dat de muzikale omlijsting combineerde met het leiden van de ceremonie. Kevin & Lindsay zijn echt toppers. Dat voorgevoel werd helemaal waargemaakt tijdens de ceremonie. Maar voordat die kon beginnen moest er nog wel wat gebeuren. Terwijl ik vriendelijk doch zeer dringen verzocht werd door Innesto opperhoofd Danny om vooral NIET op de witte loper te gaan staan, nog voor ik dat kon doen, deden we allemaal ons ding in de voorbereiding en merkte ik dat dit een prima samenwerking zou gaan worden. Als crew kom je bij Danny (en dus Innesto) niets te kort. Niet voor, niet tijdens en zeker niet ná de ceremonie. Maar daarover later meer.
De ceremonie was warm, heel warm. Letterlijk. Maar ook figuurlijk want wat combineerde Lindsay als trouwambtenaar de humor met het toch serieuze voltrekken van het huwelijk. Veel mooie woorden, haarfijne muzikale begeleiding en zoals gezegd een flinke dosis humor. Lekker op zijn Brabant’s. Zoals dat daar ook lekker kan.
De groepsfoto’s waren weer een georganiseerde chaos. Leuk en zoals het hoort dus. En langzaam maakte we ons klaar voor het diner. Ik wist dat er het een en ander stond te gebeuren en had met de keuken afgesproken om daarna pas te eten.
Dat eten, dat was voor mij tekenend voor de locatie en het begrip waar een crew behoefte aan heeft. Ik ben blij met alles op zo’n dag hoor, maar hier werd me toch een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Perfect om vervolgens nog een paar uurtjes op door te knallen. Het feest kon beginnen.
Terwijl het bruidspaar de handen moe schudde en zich ondertussen mentaal voorbereidde op de openingsdans kwam de toneelgroep nog even met een erg grappig stukje. En ik ben helemaal niet van de stukjes, maar dit was leuk gedaan en precies kort genoeg. De openingsdans weer netjes op de gevoelige plaat leggende, vroeg ik me af hoe snel het feest op gang zou zijn. Het was immers al wel na negenen en ik wilde natuurlijk nog wel een en ander vast leggen. Op mijn wenken bediend vond ik de één na de andere groep op de dansvloer voor mijn camera. Het zat erop, alles was weer afgevinkt en met een lekker gevoel maakte ik het ritje van Asten naar Best, waar ik nog net een drankje en gebakje met mijn vrouw kon doen voor haar verjaardag.
