Trouwfilm Bruiloft Joep en Laura
Deze bruiloft was voor mij als videograaf de start van het trouwseizoen. 7 april 2023 was in vele opzichten een vertrouwde start.
Allereerst ken ik het bruidspaar al vanaf de middelbare school. Wanneer ik terugtel hoe lang dat is voel ik me ineens ontzettend oud, maar ik zal toch maar zeggen dat het dan om ruim 20 jaar gaat. In die periode was ik nog helemaal niet bezig met het vak van videograaf, wel was ik bezig met zaken waar een jongen van 15 nou eenmaal mee bezig is. En daar was dit bruidspaar toen ook al mee bezig. Zij vonden elkaar, en de hele school wist zo’n beetje wie Joep en Laura waren. Althans in mijn beleving was dat zo. Het was best bijzonder dat zij de hele middelbare schoolperiode bij elkaar waren.
Door de komst van social media zag ik dat deze middelbare schoolliefde zich ontwikkelde en stand hield, inclusief huisje, boompje en beestje. Wat ik ook gezien had is dat er nergens nog een bekroning in de vorm van een bruiloft was geweest. Maar wat niet was, kon nog komen natuurlijk. En nadat ik een aanzoek post zag, wist ik dat ik misschien wel eens een berichtje zou kunnen gaan ontvangen.
Dat was uiteindelijk ook zo, en na een leuke kennismaking was het vrij snel duidelijk dat ik de videograaf zou gaan worden op hun mooie dag. 3 juni 2023.
De oplettende lezer zal nu denken, dat klopt niet wat je daar zegt. Maar helaas wel. De oorspronkelijke datum 3 juni 2023 lag al een tijdje vast, en alles was geregeld. Tot daar opeens de locatie aan de telefoon hing met de mededeling dat hun bruiloft door een overname niet meer plaats kon vinden op 3 juni.
Hoe zij het voor elkaar hebben gekregen om uiteindelijk in zeer korte tijd ALLES te verzetten naar 7 april is echt heel erg knap. Maar in de oorspronkelijke samenstelling van trouwleveranciers kon uiteindelijk alles toch nog doorgaan op de nieuwe datum.
Uiteindelijk was de grote dag van dit bruidspaar dus mijn opening van het trouwseizoen. En zoals ik al zei, een zeer vertrouwde opening. Want naast dat ik dit bruidspaar dus al kende, was ook de locatie voor mij niet onbekend. De Gouden Leeuw in Vessem.
Naast dat ik weer op pad mocht met de liefste en beste tweede cameravrouw die je kunt bedenken, niet geheel toevallig mijn eigen vrouw, kon ik ook weer een team vormen met Manon van Zuijderwijk. Een fotografe die matcht in stijl en waarmee het zeer prettig samenwerken is.
We begonnen de dag bij de bruid thuis. Daar was de sfeer relaxed en merkte ik al meteen dat de band met de kinderen een bijzondere was. De jongste dochter was zeer gezellig aanwezig en hielp een ieder die wat nodig had. De oudste dochter deed hetzelfde, maar wel pas nadat ze zich toonbaar had gemaakt voordat ze naar beneden kwam. Want zonder make-up kan je als tiener toch echt niet de onbekenden onder ogen komen
Bij de bruidegom was het al net zo’n chille sfeer. De zoon, tevens het oudste kind, hielp zijn vader met het aankleedmoment en zag er zelf ook picobello uit.
Nu we het gezin compleet op beeld hadden was het tijd voor het ophaalmoment en de first look. Ondanks dat er flink wat regen was voorspeld hielden we het daar gewoon droog. We zouden het die dag op meerdere manieren niet droog gaan houden, maar dat komt zo.
De fotoshoot viel een tikkeltje in het water, maar we konden gelukkig nog wel enkele beelden schieten waarin we de paraplu niet tevoorschijn hoefde te halen. Geen problem voor het bruidspaar, dat het weer niet bepalend liet zijn voor de sfeer. En dat ik meteen ook de kracht van dit stel.
Tijdens de ceremonie waren er wat verrassingen gepland. Zo namen beide dochters het woord, waarbij ik zag dat niet iedereen, inclusief de crew, een traantje kon tegenhouden. Je merkte aan beide dochters dat ze het ontzettend bijzonder vonden dat er nu alsnog getrouwd werd. Wat met zeer bijzondere en rake woorden werd neergezet.
Ceremoniespreker Jessica (@Ceremonie_vol_liefde) maakte er een zeer persoonlijke ceremonie van, precies wat je wilt als je eigenlijk al voor de wet bent getrouwd, met veel anekdotes en een dosis humor. De geloften werden uitgesproken en nadat er nog een speech volgde van de vader van de bruid klonk het jawoord. Hierbij speelde de zoon nog een grote rol, omdat hij uiteindelijk het antwoord mocht vragen op de belangrijkste vraag van die middag.
Nadat we lekker van de taart hebben kunnen proeven en tijdens het diner weer wat brandstof binnenkregen, konden we doorknallen tot aan de openingsdans. Een goed geoefende én uitgevoerde dans waarbij het doel was om de dansvloer vol te krijgen. Compleet met een aantal flinke confetti kanonnen leverde dat weer het ultieme plaatje op voor het eindshot.
Tevreden reden we terug naar Best. Een kleine 20 minuten binnendoor. Wat zijn die halve thuiswedstrijden toch heerlijk!
