Franka en Teun
18 september 2021, exact een jaar nadat de oorspronkelijke bruiloft gepland stond was het dan eindelijk zover. Door het coronavirus kon het niet op de eerst geplande datum doorgaan maar dat maakte deze dag wel extra bijzonder. Want wat was iedereen weer toe aan een feestje! Vanaf het moment dat ik thuis wegreed voelde ik aan alles dat dit er weer eentje zou worden. Daarmee bedoel ik dat ik zelf ontzettend veel zin had om weer op een normale manier een bruiloft vast te leggen. Geen mondkapjes, geen anderhalve meter. Het mocht weer even, en dat gaf mij een boost terwijl ik in de auto zat. Onderweg naar boxtel werd het zicht steeds slechter, het was ontzettend mistig. Ik vroeg me af hoe het ouderlijk huis erbij zou liggen in deze setting en zag al een prachtig plaatje voor me. Ik werd niet teleurgesteld, tussen de weilanden doemde een prachtlocatie op voor de start van de dag. Een grote tuin, met een mooi vijver half verscholen in dikke mist. Daar maakte schoot ik de eerste beelden en het bleek de voorbode voor nog veel meer moois. Eenmaal binnen heerste er een superrelaxte sfeer, geen stress, geen rondrennende moeders of zussen, maar een volledig ontspannen familie. In het draaiboek was al duidelijk dat er veel plek was voor rustmomenten en vanaf het eerste begin was dit ook echt al het geval. Na de eerste plaatjes geschoten te hebben vertrok ik met de fotofraaf naar de locatie waar de bruidegom zich klaar zou maken. Daar aangekomen bleek dat deze nog op zijn gemak bezig was met de laatste detail's op de feestlocatie achter in de tuin. We liepen richting een prachtige dichte tent die niet onderdeed voor een gemiddelde feestzaal in de horeca. Hier troffen we Teun aan, de bruidegom, die op zijn gemak nog bezig was met het installeren van de verlichting en het binnenhalen van andere benodigdheden. Ik heb zelden meegemaakt dat de bruidegom op de ochtend zelf nog aan het sjouwen was op de feestlocatie. Voorzichtig vroegen we of het niet tijd was om zich klaar te maken zodat wij weer terug konden om het jurkmoment van zijn aanstaande vast te leggen. Nadat de vaste momenten op beeld stonden vertrokken wij weer terug naar de locatie waar de bruid inmiddels al in de make-up zat. Ik zag ondertussen dat de stand van de zon een prachtig licht gaf op de plek waar de final touch aan de jurk zou worden gedaan. Iedereen was klaar voor het eerste grote moment van de dag, de first look.
In een volkswagen busje kwam de bruidegom aanrijden terwijl de bruid binnen stond te wachten op wat komen ging. Zenuwachtig stapte hij uit en na wat knuffels van de gasten die hierbij mochten zijn zocht hij het plekje dat we voor hem uit hadden gezocht voor de first look. Het is altijd magisch om mee te maken, maar in deze setting, met een loop van de bruid die genoeg ruimte gaf voor plaatjes vanuit verschillende hoeken, was het nog mooier dan gedacht. De tranen bleven ook deze keer natuurlijk niet uit bij de eerste aanblik en direct erna vielen we weer terug in de relaxte sfeer die er de hele ochtend dus al hing. Het was tijd voor de fotoshoot.
Op een prachtig landgoed legde ik vervolgens de momenten om de fotoshoot heen vast, waarbij ik nog achter in een auto kroop om ook het rijdende volkswagen busje aan de beelden toe te voegen. Het was prachtig weer dus lichtechnisch had ik ook niets te klagen. Tijd voor het volgende relaxmoment waardoor er voldoende tijd was om alvast naar de locatie voor de ceremonie te vertrekken en daar vast wat mooie plaatjes te schieten. Omdat de ceremonie tegen de avond zou plaatsvinden, werd er met de daggasten eerst geborreld, gegeten en daarna opnieuw geborreld.
De ceremonie zelf werd door mijn favoriete BABS verzorgd. Zoals altijd wist zij op een super ontspannen manier alle punten te raken en werd de sfeer in stand gehouden. Tijdens de ceremonie was er ook nog een verrassing voor iedereen, want de moeder van de bruidegom kwam naar voren om speciaal voor haar zoon en zijn aanstaande bruid een lied voor te dragen.
Na het bekende boeket gooi moment was het tijd voor (weer) een borrelmoment en vertrok ik richting de feestlocatie. Deze had in het donker nog meer weg van een échte zaal. Zoals ik er vooraf al in zat, eindelijk weer een feestje, zo bleken alle gasten er in te zitten. Het ging vanaf het allereerste moment compleet los. Na een openingsdans, waar ouderwets lessen voor waren genomen, is de dansvloer niet meer leeg geweest. De flessen Bacardi Lemon (jaja) waren niet aan te slepen en om 23:15 had ik genoeg beelden om het voor te doen lijken dat ik er tot in de late uurtjes bij was.
Na zo'n lange tijd zonder échte feestjes was het echt weer een verademing om op deze manier een bruiloft mee te maken.
