Kort voor de grote dag nam de bruid contact met me op over het filmen van de ceremonie. Alleen de ceremonie. Iets dat ik normaal eigenlijk niet doe. Grotendeels omdat ik niet wil afwijken van de kracht van Shoot Creative, namelijk het vertellen van het verhaal. Maar ook omdat ik uit ervaring weet, de ceremonie is zelden het mooiste deel van de dag. Dat deel, daar ben je zelf continue bij.
Het mooiste deel van de dag is het geheel eromheen, dat waar je niét of niet met je volle focus bij bent. Het klaarmaken van de bruid, daar is de bruidegom niet bij. Het klaarmaken van de bruidegom, daar is de bruid niet bij. De aankomst van de gasten, de spanning vooraf, daar is het bruidspaar niet bij. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dat is wat ik bedoel met het neerleggen van het verhaal. En dat is wat ik ook tijdens dat gesprek heb proberen uit te leggen. En met succes. Ik overtuigde het bruidspaar van het feit dat ik voor hun de dag compleet zou vastleggen zodat ze in de films weer helemaal terug zouden gaan. Iets dat ik predik op elke gesprek, op elke flyer en in elke advertentie.
Een ander onderdeel waarmee ik vooral de bruidegom kon overtuigen was de lengte van de film. Zeer logisch wanneer je op zoek bent naar een videograaf, want vaak zie je dat er alleen een korte samenvatting van de dag wordt uitgeleverd. Zonde van alle overige beelden natuurlijk. En precies dat is waar ik me in onderscheid, zo legde ik uit. Lange films, het complete verhaal.
Bij aankomst voor dat gesprek werd ik meteen verliefd op de tuin, de plek waar ook de gehele dag plaats zou vinden. Een tuin die groot genoeg was om voor het plaatje elk deel van de dag met een andere achtergrond te draaien. De ceremonie had een eigen hoek, het feest en de borrel en het eten ook.
Op de dag zelf maakte we slechts één uitstapje, naar de locatie van de fotoshoot in Eersel. Prachtig weer, een fantastische omgeving en gezellige mensen maakte me de wespen invasie doen vergeten.
Daarvoor had ik prachtige beelden kunnen maken van de voorbereidingen van zowel de bruid, als de bruidegom maar ook de drie knappe kinderen. Zij werken fantastisch mee en het was echt een feestje om met ze te werken.
Na de fotoshoot en de nodige vitaminen bij de lunch was het tijd voor de ceremonie. Een prachtige setting met twee geweldige opkomsten, waarbij die van de kinderen (in een Jeep, bestuurd door de oudste) het meest aandoenlijk was.
Tijdens de ceremonie bracht de wind de nodige problemen (vooral geluidstechnisch) met zich mee, maar gelukkig zijn de beelden echt prachtig geworden. De wind kreeg ook grip op de aktes, iets dat vooral voor de babs en gemeentebode even spannend was, maar ook dat kwam allemaal goed.
Na de ceremonie was het tijd voor een lange borrel/receptie, die met ruim 40 (!) kinderen erg gezellig en druk was. Precies zo’n deel van de dag dat je als bruidspaar mist omdat je nu eenmaal niet op honderd plekken tegelijk kunt zijn. Dus zoals afgesproken schoot ik daar vrolijk raak. Een onderdeel dat uitgebreid aan bod komt in de lange film.
Na het eten, en een superlief optreden van de drie kinderen, was het tijd voor de jongsten om naar huis of oppas te gaan en kon het feest beginnen.
Geheel tegen de trend van de afgelopen jaren in waren er maar liefst twee (lange) ‘ stukjes’ , maar wonderbaarlijk genoeg waren deze verre van afgezaagd en heeft het bruidspaar (en ik) er zichtbaar van genoten. Belangrijke momenten die natuurlijk ook weer volledig in de lange film zitten.
Het paar sloot de avond (voor mij dan) af met een verrassings openingsdans, de reacties van de aanwezig gasten lieten me zien dat dit écht een hele grote verrassing was.
Voor mij zat de avond erop, ik heb later gehoord wat de eindtijd was… ik lag toen al heel wat uurtjes op één oor, de film zat eigenlijk al in mijn hoofd. En dat slaapt altijd heel lekker…
